1- ولیان؛ ح، کوشکیجهرمی؛ ع و بودلایی؛ ح. (1396). طراحی مدل رویکرد قابلیت‌های سازمانی مبتنی بر تئوری نقاط مرجع استراتژیک. پژوهش‌های مدیریت راهبردی. دوره 23، شماره 65، صص. 131-151.
2- حمیدیزاده؛ ع، زارعیمتین؛ ح و خاندل؛ م. (1395). بررسی تأثیر عوامل استراتژیک بر عملکرد سازمانی با میانجی‌گری متغیر کارآفرینی (مورد مطالعه: شرکت گاز شهر بندرعباس). پژوهشنامه مدیریت تحول، سال 8، شماره 15، صص. 16-44.
3- داناییفرد؛ حسن، برزگر؛ فاطمه و احمدی؛ هانیه. (1394). سازوکارهای ارتقای قابلیت‌های سازمانی در بخش دولتی،. فصلنامه مدیریت سازمان‌های دولتی، دوره 3، شماره 3 (پیاپی 11)، صص. 91-106.
4- Amit R, Schoemaker p. (1993). Strategic assets and organizational rent. Strategic management journal. vol. 14(1): p. 33-46.
5- حسینی؛ س.ف. (1394). تبیین همسویی پروژه‌های عمرانی شهرداری با نیاز شهروندان (مطالعه موردی ناحیه 3 منطقه 5 شهرداری تهران). فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، دوره 7، شماره 22، صص. 86-97.
6- Kosinski W, Weigl M. (1997). Expert system with an adaptive fuzzy inference module. p. 525-532.
7- ملکی؛ س و منفرد، س. (1394). ارزیابی سطح رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری در حوزه خدمات شهری (نمونه موردی: شهر ایلام). فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، دوره 7، شماره 22، صص. 46-61.
8- آخوندی، م. (1394). شناسایی، ارزیابی و تشریح جامع عوامل استراتژیک محیطی و سازمانی در توسعۀ خدمات شهرداری‌های الکترونیک مناطق اصفهان. اولین کنفرانس ملی مدیریت راهبردی خدمات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد.
9- عدالتیان شهریاری؛ ج و خوش‌قامت؛ ک. (1394) تدوین ماموریت و ارزیابی عوامل راهبردی سازمان، دومین کنفرانس بین‌المللی آینده پژوهشی مدیریت و توسعه اقتصادی.
10- آرزمجو؛ هانیه، قاسمی‌نژاد؛ ی و طیار؛ ش. (1393). اثر توانمندی‌های سازمانی بر عملکرد رقابتی با توجه به نقش میانجی مدیریت دانش، پژوهشنامه بیمه (صنعت بیمه)، دوره 29، شماره 3 (مسلسل 115)، صص. 125-151.
11- نژادجوادیپور؛ م. (1388). شناسایی، ارزیابی و تشریح جامع عوامل استراتژیک محیطی و سازمانی در توسعه خدمات شهرداری‌های الکترونیک مناطق تهران. فصلنامه مدیریت شهری. دوره 7، شماره 23، صص. 29-44.
12- جهانگیر فارسی؛ ی، آقاجانی؛ ح و آقاجانی؛ ع.ا. (1388). شناسایی عوامل داخلی مؤثر بر عملکرد شرکتهای کوچک و متوسط و ارائه مدلی اثربخش. فصلنامه مدیریت (پژوهشگر)، دوره 6، شماره 14، صص. 12-28.
13- Eva N, Sendjaya S, Prajogo D, Cavanagh A, Robin M. (2018). Creating strategic fit: Aligning servant leadership with organizational structure and strategy, Personnel Review. vol, 47(1): p. 166-186.
14- Miles SJ, Van Clieaf M. (2017). Strategic fit: Key to growing enterprise value through organizational capital. Business Horizons. vol, 60(1): p. 55-65
15- Da Silva ASL, Forte SHAC. (2016). Technology parks strategic capacity evaluation structure: a framework proposal for implementation in Latin America. RAI Revista de Administracao e Inovacao. vol, 13(1): p. 67-75.
16- Silva AP, Santos CM. (2012). Financial and strategic factors associated with the profitability and growth of SME in Portugal. International Journal of Economics and Finance. vol, 4(3): p. 46-60
17- Soderlund J, Tell F. (2011). Strategy and capabilities in the P-form Corporation: Linking strategic direction with organizational capabilitiest. Emerald Group Publishing Limited. In Project-Based Organizing and Strategic Managemen. p. 235-262
18- Robinson L, Minikin B. (2011). Developing strategic capacity in Olympic sport organisations. Sport, Business and Management: An International Journal. vol, 1(3): p. 219-233
19- Gilgeous V. (1995). Strategic concerns and capability impeders. International Journal of Operations & Production Management. vol. 15(10): p. 4-29
20- محمدشفیعی؛ م، سیفی؛ م و محمدی؛ م. (1397). تاثیر مدیریت ارتباط با مشتری بر بهبود فرآیندهای داخلی، رضایت مشتریان و سودآوری (مورد مطالعه: شعب سازمان تامین اجتماعی اصفهان). نشریه علمی راهبردهای بازرگانی، دوره 15، شماره 12، صص. 31-48.
21- یوسفلی؛ ا کریمپورخامنه؛ و و نوروزی، ر. (1399). تعیین درجه سبز بودن محصولات نفتی با استفاده از سیستم. فصلنامه علمی مطالعات مدیریت صنعتی، دوره 18، شماره 57، صص. 213-234.
22- یوسفلی؛ ا و یوسفلی؛ ز. (1396). سیستم استنتاج سلسله مراتبی فازی برای ارزیابی آمادگی سازمانی جهت مدیریت استعداد. پزوهشنامه مدیریت اجرایی، دوره 9، شماره 17، صص. 105-128.
23- ناطق گلستان؛ ا و حاجینقی؛ م. (1398). تصمیم گیری در معاملات روزانه بورس اوراق بهادار تهران بر اساس یک چارچوب سیستم استنتاج فازی چندگانه. فصلنامه مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار، دوره 10، شماره 41، صص. 413-432.
24- ولیپور خطیر؛ م و قاسمنیا عربی؛ ن. (1395). مدل سازی سیستم استنتاج فازی برای ارزیابی ریسک های بالقوه در تجهیزات پزشکی. مجله مدیریت صنعتی دانشگاه تهران، دوره 8، شماره 4، صص. 533-554.
25- معینی طباطبایی؛ س.ح و آدابی؛ ح.ر. (1394). بررسی تأثیر پیاده‌سازی مدل سازمان پاسخگوی سریع (FRO) بر کیفیت ارائه خدمات در شهرداری تهران (مورد مطالعه: شهرداری منطقه 14 تهران). فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، دوره 7، شماره 24، صص. 33-45.
26- کریمیدستجردی؛ د، فیضآبادی؛ جواد و علیبخشمطلق؛ س. (1387). رویکردهای توسعه استراتژی در کسب مزیت رقابتی پایدار و مصادیق آن در صنعت خودروی جهانی همراه با تحلیل پیامدهای آن برای صنعت خودروی کشور،. فرهنگ مدیریت، دوره 6، شماره 18، صص. 5-50.
27- Ruspini EH, Bezdek jc, Keller JM. (2019). Fuzzy Clustering: A Historical Perspective. vol, 14(1): p. 45-55.
28- Hilmi M, Abdul l, Jaafar j, Mabor j. (2017). A Comparative Study of Mamdani and Sugeno Fuzzy Models for Quality of Web Services Monitoring,”., vol. 8, no. 9.
29- Pourjavad E, Mayorga RV. (2019). A comparative study and measuring performance of manufacturing systems with Mamdani fuzzy inference system. J. Intell. Manuf, vol, 30(3): p. 1085-1097.
30- Dwyer B. (2016). “Rules,” in Systems Analysis and Synthesis, Elsevier Inc. All, p. 295-332.
31- Kayacan E, Khanesar MA. (2016). Fundamentals of Type-1 Fuzzy Logic Theory. in Fuzzy Neural Networks for Real Time Control Applications, Elsevier. p. 13-24.
32- Guillaume S, Charnomordic B. (2012). Fuzzy inference systems: An integrated modeling environment for collaboration between expert knowledge and data using FisPro. Expert Systems with Applications. Vol. 39 (10): p. 8744-8755.
)