نشریه علمی راهبردهای بازرگانی

ارائه مدلی برای ریسک‌های موجود در صنعت بیمه ایران

نویسندگان

1 دانشگاه علامه طباطبائی

2 دانشگاه زنجان

چکیده

صنعت بیمه ایران نیازمند یک جهش و تحول جدی است تا بتواند در جایگاه شایسته خود قرار بگیرد و یکی از مواردی که می‌تواند کمک شایانی به شرکت‌های بیمه ایرانی بکند، مدیریت استراتژیک است. با اینحال نتایج تحقیقات حاکی از آن است که بسیاری از فرایندهای استراتژیک در سازمان‌ها به شکست منجر می‌شوند و این مسئله علاوه بر تحمیل هزینه‌های اضافی به سازمان، موجب از دست رفتن فرصتها و منافع آتی می‌شود. بر همین اساس اگر مدیران پیش از آغاز این فرایند با موانع پیش رو آشنا شوند، بهتر با آنها مقابله کرده و می‌توانند احتمال موفقیت استراتژی‌ها را بالا ببرند. هدف این تحقیق، شناسایی و ارائه مدلی کاربردی از موانع موفقیت مدیریت استراتژیک در صنعت بیمه ایران است. به منظور دستیابی به این هدف، از ترکیبی از روش‌های داده‌بنیاد (GT) و مدلسازی معادلات ساختار (SEM) استفاده شده و داده‌های مورد نیاز تحقیق از طریق مصاحبه‌های عمیق با تعدادی از خبرگان و پژوهشگران برجسته صنعت بیمه و همچنین پرسشنامه جمع‌آوری شده است. در نتیجه کدگذاری باز مصاحبه‌ها، 97 مفهوم شناسایی شد که پس از طبقه‌بندی، ریسک‌های مدیریت استراتژیک صنعت بیمه ایران در قالب: ریسک‌های تجاری (محیطی)، ریسک‌های سازمانی، ریسک‌های عملیاتی (فرایندی)، ریسک‌های فنی، ریسک‌های دانشی، ریسک‌های منابع انسانی و ریسک‌های رویدادی شناسایی شدند. از طریق مدلسازی معادلات ساختاری نیز اعتبار مدل طراحی شده مورد تأیید قرار گرفت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A model of existing risks in Iran’s insurance industry

نویسندگان [English]

  • nader mazloomi 1
  • ali akbar nateghi 2

چکیده [English]

Iranian insurance industry requires a mutation and serious change so that it can be addressed on the world field. One thing, which could considerably help the Iranian insurance companies, is strategic management. However, the results of researches indicate that many processes of strategy are leading to the failure in organizations and this, in addition to imposing additional expenditures to organization, leads to loss opportunities and future benefits. According to this if managers before starting this process, become familiar with the barriers through the path so can better counter with them and increase the likelihood of strategies success. The main goal of present research is identifying and presenting an applied model of successful strategic management barriers in Iranian insurance industry. To reach this goal a combination of grounded theory (GT) and structural equation modeling (SEM) is used and data needed for research, has been collected by deep interviews with some of prominent experts and researchers of the insurance industry and also questionnaire. In result of open coding of interviews, 97 concepts were found that after classification, the strategic management risks of Iran’s insurance industry are identified as: commercial (environmental) risks, organizational risks, operational risks, technical risks, knowledge risks, human resources risks and events risks. SEM has confirmed the validity of presented model.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Strategic Management Risk
  • Strategic Risk
  • Insurance Industry
  • Grounded theory
  • Structural equation modeling
1. دیوید، فرد آر (1385). مدیریت استراتژیک، ترجمه سیدمحمد اعرابی و علی پارسائیان. تهران: انتشارات دفتر پژوهش‌های فرهنگی. 2. ابراهیمی، عباس (1393). ارائه مدل شناسایی ریسک‌های استراتژی در سازمان. رساله دکتری، تهران: دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه تهران. 3. محمودزاده، ابراهیم؛ قاسمی، حمیدرضا و لطفی رضوانی، حسین (1390). بررسی عوامل کاهش ریسک در طراحی و برنامه ریزی راهبردی. فصلنامه مطالعات دفاعی - استراتژیک، سال 11، شماره 43، صص 257-297. 4. بائی، ساناز؛ کردنائیج، اسدا... و دلخواه، جلیل (1395). چابکی استراتژیک در صنعت بانکداری ایران وتأثیر آن بر کارایی. نشریه راهبردهای مدیریت بازرگانی، سال 23، شماره 8، صص 43-58. 5. Ritchie, B. & Marshall, D. (1st ed.) (1993). Business Risk Management. London: Chapman & Hall. 6. فرتوک زاده، حمیدرضا و الهی، مهدی (1389). شناسایی و اولویت‌بندی ریسک‌های راهبردی در بانکداری بدون ربا؛ مطالعه موردی بانک ملت. فصلنامه علمی - پژوهشی اقتصاد اسلامی، سال 10، شماره 37، صص 147-172. 7. سپهوند، رضا؛ بهدادفر، مسعود و عارف نژاد، محسن (1394). بررسی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر ریسک عملیاتی بانکداری الکترونیکی در بانک مسکن (مطالعه موردی: شعب بانک مسکن در استان لرستان). نشریه راهبردهای بازرگانی، سال 22، شماره 6، صص 87- 98. 8. مظلومی، نادر؛ حقیقی کفاش، مهدی و خسروی، مجتبی (1391). شناسایی استراتژی‌های شرکت‌های بیمه و رابطه آن با عملکرد سازمانی این شرکت‌ها. پژوهشنامه بیمه، سال 27، شماره 1، صص 1-24. 9. کریمی، آیت (1386). کلیات بیمه. تهران: بیمه مرکزی. 10. امین، محمدابراهیم و کمالخانی، سحر (1390). سازمان و مدیریت شرکت‌های بیمه (ویرایش دوم). تهران: انتشارات بیمه البرز. 11. برومند، زهرا و آسن، زهرا (1394). اثر پدیده عدم تقارن اطلاعات در بازار بیمه آتش سوزی بر عملکرد مالی شرکت (مطالعه موردی یک شرکت بیمه). پژوهشنامه بیمه، سال 30، شماره 1، صص 33-52. 12. انجمن حرفه‌ای صنعت بیمه (1395). وبگاه انجمن حرفه‌ای صنعت بیمه قابل بازیابی از آدرس اینترنتی: https://pii.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=1014%3A1394-10-06-10-02-10&catid=50%3Aelearning&Itemid=36 13. Frigo, M. L. & Anderson, R. J. (2011). Strategic Risk Management: A Foundation for Improving Enterprise Risk Management and Governance. The Journal Of Corporate Accounting & Finance: Vol. 22, No. 3: PP. 81 - 88. 14. Thompson, J. L. (1998). Strategic Management. University of Huddersfield: Thomson Press. 15. فرتوک زاده، حمیدرضا و الهی، مهدی (1392). کاربرد تجربی متدولوژی دلفی در ارائه نقشه ریسک‌های استراتژیک در نظام بانکی. فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات مدیریت صنعتی، سال 11، شماره 29، صص 139-154. 16. محمد بیگی، علی اعظم (1390). مبانی، اصول و مفاهیم بیمه بازرگانی: مدیریت ریسک. تهران: پوشش گستر. 17. عرب، علیرضا (1394). معرفی و بررسی مدل‌های مدیریت ریسک استراتژیک. شیراز: چهارمین کنفرانس ملی مدیریت و اقتصاد پایدار با رویکرد استراتژیک. 18. الیاسی، مهدی و سعیدنژاد، مرتضی (1391). شناسایی و اولویت‌بندی ریسک‌های راهبردی؛ مطالعه موردی شرکت هلدینگ توسعه صنایع و معادن غدیر. فصلنامه علمی - ترویجی معیار، سال 2، شماره 3، صص 46-61. 19. سایمونز، رابرت (1385). نظام‌های کنترل و سنجش عملکرد برای اجرای استراتژی، ترجمه مجتبی اسدی. تهران: آریانا. 20. Cooper, T. & Faseruk, A. (2011). Strategic Risk, Risk Perception and Risk Behaviour: Meta-Analysis. Journal of Financial Management and Analysis: Vol. 24, No. 2: PP. 20-29. 21. Chockalingam, A., Dabadghao, S. & Soetekouw, R. (2018). Strategic risk, banks, and Basel III: estimating economic capital requirements. The Journal of Risk Finance: Vol. 19, No. 3: PP. 225-246. 22. Cheng, M.M., Humphreys, K.A. & Zhang, Y.Y. (2018). The interplay between strategic risk profiles and presentation format on managers' strategic judgments using the balanced scorecard. Accounting, Organizations and Society: Vol. 70: PP. 92-105. 23. Garza, P., Meloso, D. & Miller, L. (2017). Strategic risk and response time across games. International Journal of Game Theory: Vol. 46, No. 2: PP. 511–523. 24. Srivastava, A., Gupta, P. & Gupta, R. (2017). Strategic Risk Factors for Indian Stock Markets. Theoretical Economics Letters: Vol. 7, No. 6: PP. 1687-1701. 25. Sadrieh, A. & Voigt, G. (2017). Strategic risk in supply chain contract design. Journal of Business Economics: Vol. 87, No. 1: PP. 125–153. 26. Chng, D. & Wang, J. (2015). an experimental study of the interaction effects of incentive compensation, career ambition, and task attention on Chinese managers' strategic risk behaviors. journal of organizational behavior: Vol. 37, No. 5: PP. 719-737. 27. Ghiglieri, C. (2012). Corporate Governance: What The Board Should Know About Strategic Risk. Northwestern Financial Review: Vol. 197, No. 24: P. 6. 28. سید جوادین، سید رضا؛ صفری، حسین و ابراهیمی، عباس (1395). ارائه چارچوبی برای شناسایی ریسک‌های راهبرد در شرکت‌های هولدینگ سرمایه گذاری. نشریه مدیریت بازرگانی، سال 8، شماره 1، صص 89-116. 29. پورصادق، ناصر (1393). موانع اجرای راهبردهای سازمانی در دانشگاه‌های دولتی. فصلنامه مدیریت نظامی، سال 53، شماره 14، صص 1-22. 30. نوری، زهرا (1393). ریسک‌های راهبردی در شرکت‌های لیزینگ؛ مطالعه موردی شرکت لیزینگ صنعت و معدن. کنفرانس بین المللی اقتصاد، حسابداری، مدیریت و علوم اجتماعی. 31. ثابت مطلق، محمد؛ اسماعیل زاده، منصور؛ حیدرزاده، روح الله و عابدینی نائینی، مهدی (1393). ارائه مدلی برای ارزیابی و مدیریت ریسک استراتژی. کنفرانس بین المللی مدیریت و مهندسی صنایع. 32. منصوریان، یزدان (1386). گراندد تئوری چیست و چه کاربردی دارد؟. دانشگاه اصفهان: همایش چالش‌های علم اطلاعات. 33. دانایی فرد، حسن؛ الوانی، سید مهدی و آذر، عادل (1386). روش شناسی پژوهش کیفی در مدیریت: رویکردی جامع. تهران: اشراقی. 34. Schreiber, J. B., Nora, A., Stage, F. K., Barlow, E. A. & King, J. (2006). Reporting Structural Equation Modeling and Confirmatory Factor Analysis Results: A Review. The Journal of Educational Research: Vol. 99, No. 6: PP. 323-337. 35. Hoelter, J. (1983). The analysis of covariance structures: Goodness-of-fit indices. Sociological Methods and Research: Vol. 11, No. 3: PP. 325-344. 36. Jackson, D. (2003). Revisiting sample size and number of parameter estimates: Some support for the hypothesis. Structural Equation Modeling: Vol. 10, No. 1: PP. 128-141. 37. Kline, R. (3rd ed.) (2011). Principles and Practices of Structural Equation Modeling (Methodology in the Social Sciences). New York: Guilford press. 38. Shah, R. & Goldstein, S. M. (2006). Use of structural equation modeling in operations management research: Looking back and forward. Journal of Operations Management: Vol. 24, No. 2: PP. 148-169. 39. حبیبی، آرش و عدن ور، مریم (1396). مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی (آموزش کاربردی نرم افزار LISREL). تهران: سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی. 40. فرتوک‌زاده، حمیدرضا و نوابی کاشانی، حمیدرضا (1388). شناسایی و اولویت‌بندی ریسک‌های راهبردی شرکت‌های سرمایه‌گذاری؛ مطالعه موردی شرکت سرمایه‌گذاری غدیر. اندیشه مدیریت، سال 3، شماره 2، صص 167-197.
نشریه علمی راهبردهای بازرگانی

دوره 16، شماره 13
بهار و تابستان 1398
صفحه 39-58