معمولاً رابطه بین سطح تولید و منابع مصرف شده میتواند میزان بهرهوری را نشان دهد. بنابراین تعیین میزان تولید در هر مرحله (Run) با توجه به شرایط پیش آمده در مرحله قبل به منظور نزدیک شدن به مقدار ایدهآل بهرهوری مهم است.در این مقاله بر اساس مقدار واقعی بهرهوری که در هر مرحله اندازهگیری میشود و استفاده از مدلهای کنترلی Run-to-Run (R2R)، مقدار مناسب تولید برای مرحله بعد پیشنهاد میگردد. علاوه بر این میزان تغییرات و نا بالانسی سطح تولید حداقل میگردد.کنترلکننده R2Rکه در این مقاله استفاده شده است، شامل یک مدل پیشبینی بهرهوری و همچنین یک رویه هموارکننده موزون متحرک نمایی (Exponentially Weighted Moving Average) (EWMA) است. مدل مطرح شده در این مقاله برای اولین بار توانسته است یک دیدگاه مشترک بین مدیران و مهندسین در زمینه ارتقاء بهرهوری ایجاد کند که این خود اساس ایجاد یکپارچگی مناسبی در برنامهریزی استراتژیک از یک طرف و برنامهریزی عملیاتی را از طرف دیگر فراهم میآورد. این توانایی در یک مطالعه موردی که در صنعت فولاد سوپر آلیاژی انجام شده بررسی و تحلیل شده است.
کرباسیان, مهدی, & برادران کاظمزاده, رضا. (1399). برنامهریزی سطح تولید: رویکرد بهبود بهرهوری بر اساس مدلهای کنترلکننده R2R. نشریه علمی راهبردهای بازرگانی, 8(41), 71-78.
MLA
مهدی کرباسیان; رضا برادران کاظمزاده. "برنامهریزی سطح تولید: رویکرد بهبود بهرهوری بر اساس مدلهای کنترلکننده R2R". نشریه علمی راهبردهای بازرگانی, 8, 41, 1399, 71-78.
HARVARD
کرباسیان, مهدی, برادران کاظمزاده, رضا. (1399). 'برنامهریزی سطح تولید: رویکرد بهبود بهرهوری بر اساس مدلهای کنترلکننده R2R', نشریه علمی راهبردهای بازرگانی, 8(41), pp. 71-78.
VANCOUVER
کرباسیان, مهدی, برادران کاظمزاده, رضا. برنامهریزی سطح تولید: رویکرد بهبود بهرهوری بر اساس مدلهای کنترلکننده R2R. نشریه علمی راهبردهای بازرگانی, 1399; 8(41): 71-78.