شناخت عوامل مؤثر بر گرایش‌های روستائیان نسبت به شوراهای اسلامی روستا در استان خراسان

نویسندگان

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

با توجه به اهمیت مشارکت همه‌جانبه در فرآیند توسعه پایدار و تأکید قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر حضور جدی کلیه مردم در تعیین سرنوشت خودشان، شوراهای اسلامی در کشور، شهرها و روستاها تشکیل شده‌اند. شوراهای اسلامی روستایی به عنوان مدیران محلی می‌توانند ضمن به مشارکت گرفتن افکار و امکانات محلی با هماهنگی، حمایت و هدایت مدیریت دولتی پلکان رشد و توسعه را یکی پس از دیگری طی نمایند، لذا با توجه به اهمیت جایگاه شوراهای اسلامی در راستای توسعه روستایی، در مقاله حاضر به منظور شناخت عوامل مؤثر بر گرایش‌های روستاییان به شوراهای اسلامی روستا، بخشی از متغیرهایی که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بتوانند رابطه مردم با شورا و در حقیقت گرایش مردم به شوراها را مورد ارزیابی قرار دهند در نظر گرفته شده و ضمن شاخص سازی و تدوین پرسشنامه‌های مربوطه مورد سنجش قرار گرفته‌اند. از کل روستاهای هشت شهرستان مرکزی خراسان (منطقه مورد مطالعه) که شامل 1655 روستای بالای 20 خانوار که دارای شورای اسلامی بوده‌اند، 82 روستا برگزیده شده و با 629 سرپرست خانوار در این روستاها مصاحبه صورت گرفته و اطلاعات لازم جمع‌آوری شده است. نتایج حاصل از تحقیق بیانگر این است که بین میزان فعالیت‌های شورا و گرایش روستائیان رابطه همبستگی معنادار وجود ندارد ولی بین سه متغیر دیگر مورد بررسی یعنی سابقه کار اعضا شورا، میزان امکانات و تاسیسات عمومی موجود در روستا و طبقه‌بندی اعضا شورا و گرایش روستائیان به شورا رابطه همبستگی معناداری وجود دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Factors Determining the Rural Population’s Attitudes towards the Islamic Rural Councils

چکیده [English]

 The importance of people’s participation in the process of a sustainable development, and their critical presence in determining their own desting which is stressed in the constitution of the Islamic Republic of Iran has lead to the establishment of Islamic rural and urban councils. In coordination with government and with its support, the Islamic rural councils like local managers can utilize local facilities for increasing rural growth and development. Thus, the present study aimed at determining the factors that influence rural attitudes toward the Islamic rural councils. Hence, a researcher-made questionnaire was administered to the rural population. From 1655 villages of eight central cities in Khorasan (the studied region) 82 villages were randomly selected, and 629 individuals participated in the study who were the heed of families. The results indicated that no significant difference was found between the council’s level of activity and villagers’ attitude towards them. Moreover, no significant differences were observed between the other three variables (council member’s work experience, public facilities in the village, economic status of the council members) and the villagers’ attitude to wards the Islamic rural councils.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Islamic rural councils
  • Participation
  • development